پداگوژی بازی محور | قسمت نهم | نقش هوش مصنوعی در آموزش

پداگوژی,هوش مصنوعی,آموزش,یادگیری سنتی,دانش آموزان

با توجه به استفاده‌ی روزافزون دانش آموزان از موبایل و تبلت، دیگر یادگیری سنتی پاسخگوی نیازهای آنها نیست. حتی اگر آموزش و پرورش در ایران به‌کندی تغییر کند، دانش آموزان به‌سرعت در حال تغییرند. بنابراین روزی که از آموزگاران خود بیشتر بدانند دیگر به آنها گوش نمی‌دهند.

بنابراین ما نیاز داریم بازی‌ها را با تکنولوژی ترکیب کنیم تا هماهنگ با دانش آموزان پیش رویم. هم‌اکنون در بسیاری از کشورها مفاهیم آموزشی با استفاده از واقعیت مجازی و عینک‌های سه‌بعدی تدریس می‌شوند.

درحال‌حاضر بسیاری از کودکان با هوش مصنوعی کارهای متنوعی انجام می‌دهند مانند: بازی و برنامه‌نویسی، اما ما هنوز در مهد کودک‌ها کاردستی می‌سازیم؟ درست است که انجام دست‌ورزی‌‌ها، ضرورتی برای نسل امروز است اما لازم است آن‌ها را با تکنولوژی ترکیب کنیم تا به دنیای جدید منتقل شوند.

بهتر است بدانیم: هوش مصنوعی گوگل یا حل‌المسائل کتاب‌های دانشگاهی نیست. هوش مصنوعی بستری است گسترده‌ با قابلیت‌های فراوان که نیاز به یادگیری دارد.

بوسیله‌ی هوش مصنوعی می‌توانیم برای هر کودک بازی‌های تخصصی طراحی کنیم. سپس مسائل کودکان را با کمک آن پیدا کنیم. سپس‌تر راه‌حل‌های متفاوتی بیابیم.

 

۳ تغییر بزرگ در یادگیری:

۱- سرعت پایین یادگیری سنتی:
کودکان در عصر دیجیتال با موبایل، تبلت و بازی‌های دیجیتالی بزرگ می‌شوند. آن‌ها دیگر حوصله‌ی املاهای خشک و توضیح‌های طولانی را ندارند. بلکه بدنبال محتوای سریع، تعاملی و تصویری هستند. لازم است توانایی تولید این محتوا را داشته باشیم.

۲- تبدیل هوش مصنوعی به کمک‌مربی یا مربی

 

۳- حذف مربیان سنتی:

در کشورهای پیشرفته مربیان توانایی دارند محتوایی را تولید کنند که دانش آموزان با عینک سه‌بعدی مشاهده‌های گسترده و جذاب داشته باشند مانند: سلول‌ها، گیاهان و ریشه‌ها و…

اشتراک گذاری:

دیدگاهتان را بنویسید